Ik stond bij de kassa van een supermarkt. Een jongetje van ongeveer vier jaar hielp me mijn boodschappenmandje op de andere mandjes zetten. Zijn vader reageerde boos en vond het niet nodig dat het jongetje me hielp. Ik zag hoe het jongetje schrok, en hoe zijn oogjes naar boven draaide. Hij ging geschrokken een eindje verderop staan terwijl zijn vader de boodschappen opruimde en ondertussen zijn zoon nog wat afkeurende woorden toe riep. Op dat moment stond ik voor een keuze. Hoe zou ik reageren? Ik besloot op dat moment de vader niet te veroordelen maar stelde me in, om liefde en begrip voor hem te voelen. Misschien voelde hij zich wel erg belast en had hij allerlei problemen, thuis, of op zijn werk. Ik vroeg me af wat er zou gebeuren als deze man aandacht zou krijgen en mocht delen en voelen wat er allemaal in hem leefde. Hoe zou het zijn als hij contact zou maken met dat jongetje van vier in hem zelf. Hoe zou de wereld er dan( voor hem) uit gaan zien. Wat voor invloed zou dat hebben op zijn partner, zijn kinderen en zijn omgeving?

 

Mannen en hun pijn

We zijn gewend en opgevoed niet te voelen. Onze vaders waren harde werkers of afwezige vaders belast met hun eigen verleden. In relaties wordt ons vaak verweten dat we afgesloten zijn en ons niet goed kunnen uiten. Daardoor voelen we ons geïsoleerd, eenzaam of onwaardig. Zoeken ons heil in verslavingen, gaan vreemd of trekken ons terug, gaan hard werken om maar niet te hoeven voelen hoe eenzaam we ons van binnen voelen. Het rationele, oplossingsgericht, onpersoonlijke het grenzen stellen, recht op je doel af gaan zijn belangrijke kwaliteiten die we als mannelijk bestempelen. Terwijl een moeder ruimte geeft aan haar kinderen is het de vader(energie) die stop zegt en begrenst. Dit biedt veiligheid en structuur.

De echte man

Als mannen gevoelig en kwetsbaar moeten of willen zijn kan het lijken alsof er iets mis is met hoe ze als man zijn. Ze willen veranderen en tegemoet komen aan de verwachtingen die vrouwen aan hen stellen. Omgekeerd is het zo dat mannen die al gevoelig zijn, krachtige mannen willen zijn omdat ze zich te kwetsbaar, te open en grenzeloos opstellen. In beide gevallen is de sleutel, aanvaarding van waar je bent. Je bent al goed als man en er is niks mis met je. Je hoeft niet je best te doen om te veranderen. Die verandering ontstaat door de kwaliteiten die er zijn te omarmen en te aanvaarden.

Gevoelige man

Ben je erg rationeel en leef je veel in je hoofd veroordeel dat dan niet. Ga langzamerhand ervaren dat er meer is dan je hoofd alleen en leer contact maken met je lichaam. Ga eens na wat jou raakt of ontroert. Waar worstel je mee? Er is bijna een soort mythe ontstaan dat vrouwen beter kunnen voelen dan mannen. Als man ga je dan minderwaardig voelen. Is het niet zo dat je allerlei ideeën hebt hoe je als man behoort te zijn en te gedragen? Uit angst er niet bij te horen of afgeschilderd te worden als watje of haantje. Waar komen die ideeën vandaan? Zijn ze wel van jou?

Jaren lang was ik op zoek. Ik was zo gevoelig en kwetsbaar. Ging mannengroepen doen met allerlei rituelen. Voelde de pijn en het gemis van een vader. Ik leerde er veel, maar ging me niet meer man voelen. Ik zat nog vast aan het beeld van een krachtige man. Er kwam een moment dat ik het doorzag. Ik ben een man en dat is goed. Ik hoef aan geen enkel beeld te voldoen. Het enige wat nodig is mezelf leren kennen en aanvaarden. Terugkeren in mezelf. Ik leerde grenzen stellen, ruimte in te nemen op mijn eigen manier. Mezelf serieus nemen en op waarde schatten. Dat kleine onzekere jongetje in mij leerde ik kennen met al zijn gevoelens en zijn zoeken naar die vader die er niet was. Het voelen van het gemis en daarmee verbinden bracht me in contact met mijn eigen kracht en liefde.

Bewuste mannen en vrouwen

Ik denk dat het belangrijk is dat we onze kinderen niet zien als verlengstuk of opvulling van onze eigen onverwerkte pijn. Zonen die door hun moeder gezien en gebruikt worden als vervanging van hun eigen gemiste partner kunnen niet opgroeien tot volwassen en gezonde mannen. Ze zullen zich verplicht voelen voor hun moeder te zorgen ten koste van zichzelf. Onbewust zullen ze diepgewortelde zelfhaat voelen en woede naar de vrouwen om hun heen. Voor dochters en vaders geldt natuurlijk hetzelfde.

Aanwezige vaders kunnen een voorbeeld voor hun zonen zijn en ze helpen los te komen van het kind en moederband, zodat ze zelfstandig, op eigen benen in hun kracht kunnen staan. Met liefde, warmte en respect voor de vrouwen om hun heen. Als moeder en vrouw onderzoek liefdevol in hoeverre je eigen gemis aan liefde projecteert op je zonen of man. Wat moeten ze jou geven en waar moeten ze aan voldoen? Vrouwen dienen ook bewust te worden van patronen die de man klein en afhankelijk houden wat leidt tot angst en agressie en machtsongelijkheid. Ook wij mannen moeten leren onze pijn niet op de vrouwen om ons heen te projecteren. Erken het behoeftige en hulpeloze jongetje in jezelf en ga er zorg voor dragen. Neem verantwoordelijkheid voor je eigen pijn.

Wees moedig

Een man mag huilen, hij hoeft niet altijd sterk te zijn. Welke mannen hebben de moed om gevoelig en kwetsbaar te zijn en doorbreken de stilte? Toon je kracht door te laten zien wat er in je leeft. Doe dit met liefde voor jezelf en de ander. Maak tijd vrij om te zijn in plaats van te doen. Voor een liefdevolle wereld is een gezonde verbinding nodig tussen mannen en vrouwen die begint bij het erkennen en verwerken van de eigen kinderpijn en liefde voor jezelf.

Liefdevolle groet,   Rene

Hoger doel

Waarom ben je hier op aarde?

Wat is de volgende stap in je leven?

Hoger doel is altijd een doel wat ten goede komt aan jezelf en anderen en de wereld om je heen.

Als je vervloeid raakt met je kinderpijn dat kan het lijken alsof het leven zinloos is en geen betekenis heeft voor je. Er is geen inzicht in de betekenis van wat er zich in je leven afspeelt.

Het belangrijkste doel van het hier zijn op aarde is het jezelf leren kennen. Ontwaken wordt het ook wel genoemd. Je ontwaakt om je te verbinden met datgene wat groter is dan jezelf ( je ego). Heel simpel gezegd je leert jezelf kennen als een bron van liefde. Zweverig gezegd hè ·. Want hoe vaak voel je helemaal niet liefdevol. In plaats daarvan voel je verdriet, eenzaamheid, uitzichtloosheid, angsten en ga zo maar door. Door al die gevoelens te aanvaarden stapje voor stapje en daar mag je best je hele leven over doen ( helpt je ook om uit de angst te komen dat je niet genoeg tijd hebt of dat je sneller moet gaan of beter je best moet doen), kun je momenten gaan ervaren waarin je de liefde in jezelf kunt gaan voelen. Let eens op die momenten waarop je gelukkig voelt of dat je hartje warm wordt of dat je een fijn gevoel ervaart, dankbaar kunt zijn of verwonderd omdat je in de ogen kijkt van een jong baby’tje of geniet van de schoonheid van de natuur.

Als je nog niet bewust bent van je hoger doel neem dan de tijd rustig te gaan zitten en stel jezelf de vraag; Waarom ben ik hier op aarde? Wat is mijn hoger doel? Vaak is het iets wat voor jou vanzelfsprekend is en waar je op een of andere manier al mee bezig bent. Het kan fijn zijn het bewust onder woorden te brengen zodat het je richting geeft in je leven. Verwacht niet direct een antwoord maar stel die vraag zo af en toe en langzamerhand krijg je antwoord in een of andere vorm. Blijf alert en wakker.

Liefdevolle groet,  Rene

Liefde voor je Zelf.

Toen ik veel mediteerde en allerlei cursussen volgde om bewust te worden van de hogere dimensies maakte ik prachtige reizen in mijn geest. Mijn grootste verlangen, liefde zijn en uitstralen. Na enige jaren merkte ik dat ik steeds onrustiger werd en bleef zoeken. Ik raakte steeds meer vervreemd van mezelf en kon moeilijker in mezelf zijn en rust vinden. Ik was de verbinding met mezelf en de onverwerkte pijn die er nog steeds was, maar nu onbewust, kwijt. Langzamerhand leerde ik bewust te worden van mijn emoties, gevoelens, lichaam en alles wat daar in huist. Ik leerde mijn pijn erkennen, mij angsten, verdriet en woede te voelen. Alle facetten van mezelf wilde ik leren kennen en aanvaarden.

Het leren voelen van je gevoelens en emoties is een belangrijke stap. Het gaat hierbij om bewustzijn en niet het uitleven van je gevoelens. De volwassene en de gevoelens, overtuigingen van het niet geheelde kind leren kennen. De liefdevolle volwassene is zonder oordeel en kijkt vanuit zachtheid en liefde naar de pijn van het gekwetste kind en heeft een hoger inzicht over de betekenis van wat je door maakt.

Als de pijn te groot wordt, je teveel belast of verstoord raakt, verlies je vaak het bewust zijn en wordt je het kindgevoel. Er is dan geen waarnemer of volwassene die de pijn draagt, opvangt en er zorg voor draagt.

Voorbeeld: Je vind dat de ander jou aandacht moet geven en voelt je eenzaam omdat je het gevoel hebt dat er niemand is die van je houd of je belangrijk vind. De ander is nu verantwoordelijk voor hoe je voelt en je denkt dat als die ander nu jou die aandacht geeft je gelukkig zult zijn. Het kan dat de ander je de aandacht geeft waar jij naar verlangt en dat voelt natuurlijk fijn en daar is niks mis mee. Als die aandacht er niet ( meer) is en je gaat de pijn voelen van het kleine meisje of kleine jongetje in jou dan is er liefde en aandacht nodig van jou. Liefdevol zien dat er een kindgevoel aangeraakt is. Dan vanuit begrip en zachtheid je verbinden met dat kleintje in jou zodat het zich geborgen en geliefd kan voelen bij jou.

Meestal is er hulp van buitenaf nodig, omdat je niet de erkenning en de zorg als kind gekregen hebt die je nodig had. Door de opvang en het contact kun je bewust worden van je kinderpijn, zodat de liefdevolle volwassene zich kan gaan ontwikkelen en je groeit naar een hoger bewustzijn.

Liefdevolle groet,  Rene

 

 

 

 

 

Hoe kies ik mijn partner?

Als ik om me heen kijk zie ik steeds meer relaties uit elkaar vallen. Waar dient dit alles voor? Zouden al die worstelingen en strijd dan toch een bedoeling hebben. En waarom gaan mensen uit elkaar en herhalen ze in de volgende relatie weer dezelfde lessen? Er zijn verschillende krachten werkzaam. De ziel kiest een partner uit waarbij de uitdaging zo groot mogelijk is en is afgestemd op de mogelijkheden die je hebt. Dit kan ook te maken hebben met een vorig leven waarin onuitgewerkte zaken nog afgemaakt dienen te worden. Al het leven moet uiteindelijk terugkeren naar de bron en in harmonie zijn. Iedere relatie zal uiteindelijk in evenwicht en liefde moeten zijn.

 

Wat gebeurd er in een relatie als hogere en lagere afstemming samenkomen?

Waarom kiezen we nu juist die ene persoon als onze partner en wat gebeurd er als hogere en lagere afstemming samenkomen? Ieder van ons komt met een blauwdruk naar de aarde. Dat wil zeggen dat je gedurende al je levens je geestelijk ontwikkeld. Het doel van al die levens is om jezelf in alle facetten te leren kennen en te leren liefhebben.  En waar wordt je het meest uitgedaagd? In je relaties met mensen en met name in je partnerrelatie.

In onze relaties trekken we meestal een partner aan die of verder (hoger) of minder (lager) geestelijk ontwikkeld is als wijzelf.  Het een is niet beter dan het ander, het is meer een manier om het uit te leggen. Meestal liggen hier karmische wetten aan ten grondslag.

Als hoger afgestemde wordt je uitgedaagd om de ziel die nog minder ver ontwikkeld is geestelijk op te trekken. Het vraagt veel bewustzijn en zelfreflectie omdat de triggers waarmee je te maken hebt groot zijn. Als hoger afgestemde bezit je een diep en verfijnd voelen en een lagere trilling veroorzaakt storing en raakt eigen onverwerkte pijn aan.  Het kan gebeuren dat je door de trilling van de ander mee afdaalt en jezelf in je verfijnde afstemming kwijtraakt. Vaak wordt je ook geconfronteerd met diepere angsten omdat je zelf leeft in een verfijnde afstemming.

Als lager afgestemde heb je de kans te leren en te groeien naar een hogere graad van afstemming, mits je partner bewust is van het hogere doel van de relatie. Ook de lagere graad krijgt te maken met triggers. Hoog afgestemde zielen kunnen hoge eisen hebben, perfectionistisch zijn en verstoord raken door grovere energieën. Door de hogere trilling wordt ook alles wat nog in lagere trilling is aangeraakt. Onverwerkte pijn uit dit en vorige levens wordt aangeraakt om geheeld te worden.

De kracht van het innerlijk kind.

Onverwerkte pijn uit dit en vorige levens doet mee in de partnerkeuze. Het behoeftige kind en het verlangen naar eenwording met de ander, compleet te voelen is een belangrijke drijfveer in de keuze van een partner. Het gemis uit de kindertijd wil vervuld worden. Na verloop van tijd merk je dat je partner lijkt op je vader of je moeder en precies die pijnpunten aanraakt die voor jou het meest kwetsbaar zijn.  Je voelt je verraden. Dat juist je partner aan wie je vertrouwen hebt gegeven , je beschaamd, vernederd of kwetst. Langzamerhand trek je terug of gaat juist de strijd aan met als gevolg dat je steeds minder verbonden voelt met jezelf en de ander.

De kracht van het innerlijk kind is groot. Als er een sterk gemis is wil je graag dat de ander veranderd. Ook al weet je met je hoofd dat het zo niet werkt. Hoe vaak treed dit verlangen toch op? Ik wil in liefde zijn zeg je, ik ben een spiritueel persoon en het volgende moment loop je te schreeuwen of je vervalt in de rol van behager of criticus. Eronder ligt je pijn van het gekwetste kind.  Velen van ons zijn zich niet bewust van de vervloeiing ( identificatie) waarin ze leven. Onbewust denk je, ik heb er toch recht op. Ik verdien liefde, ik ben het toch waard. Maar ben je bewust van dat kleine meisje of jongetje die zich onwaardig voelt, zichzelf slecht vind of niet de moeite waard ?

Liefdevol naar jezelf.

Bewust zijn is de eerste stap.  De weg naar zelfstandigheid is het leren aanvaarden en voelen van delen in jou die nog afhankelijk zijn. Contact maken met je angst voor verlating of voelen dat je afhankelijk bent van de goedkeuring van anderen. Liefdevol aanvaarden dat die gevoelens in je zijn en er zorg voor gaan dragen. Het zijn onverwerkte stukjes uit je kindertijd die  er toen niet konden zijn. Het je ermee verbinden maakt dat je stapje voor stapje loskomt uit afhankelijkheidsrelaties en er ruimte komt voor echt contact.

Hoe vaak hoor ik niet het oordeel over afhankelijkheid in relaties. Je moet leven vanuit de bron en zelfstandigheid. Voor velen is dit een veel te hoog doel en komen in zelfverwijt en oordeel. Ik doe het niet goed want ik ben afhankelijk. Erken het eerst. Dat je afhankelijk mag zijn. Dat is de weg naar volwassenheid en zelfstandigheid. Je aanvaard jezelf zoals je bent. Je leert liefdevol te zijn naar jezelf.

Luisteren.

Je kunt dit alleen doen of met je partner. Als je samen erkent dat je in een afhankelijkheidsrelatie bent kun je elkaar gaan helpen om te groeien naar een liefdevolle en gezonde relatie waarin ieder op eigen benen staat. Dit doe je door te luisteren en de kwetsbaarheid van jezelf en de ander te aanvaarden . Dat je luistert naar de pijn van de ander zonder dat je het hoeft op te lossen.

Zoals mijn begeleider eens zijn ; je gaat niet alleen een relatie aan met je partner maar ook een relatie aan met de getraumatiseerde kinderen in je partner.

Het geestelijk denken.

Als je in de pijn zit naar elkaar dan raakt je geestelijk denken vertroebeld. Je kunt de ander niet meer zien zoals hij werkelijk is en je projecteert je gevoelens op hem of haar. Neem dan eerst tijd voor jezelf en maak contact met je eigen pijn en erken het. Wordt zachter en stem je vanuit die zachtheid af op wat je voelt en ervaart.

Het geestelijk denken kijkt vanuit liefde, begrip en ziet de ander zoals hij is. Er is geen oordeel. Er is wel een scherp inzicht en bewustzijn over de betekenis van de relatie waarin je bent. Je ziet het hoger plan van je relatie.

Liefdevolle groet,  Rene

 

 

 

 

 

 

Hooggevoeligheid en geestelijke angst

Angst kent iedereen. Bang voor een gesprek, bang voor oordelen of de angst voor verlies, angst voor spinnen, bang om naar buiten te gaan.  Angst wordt nog vaak als iets negatiefs gezien. Angst is geen liefde. En het klopt vanuit angst gebeuren er vreselijke dingen.  Angst op zich is niet negatief of positief. Het is een van de gevoelens die we hebben.

Ik heb jarenlang intense angsten gekend. Angst werd paniek en ik kon een jaar lang nauwelijks naar buiten. de angst verlamde me waardoor ik alleen nog op bed kon liggen en proberen te overleven. De angsten en paniek bleven nog ruim drie jaar mijn leven beheersen. Wanhopig was ik soms omdat het me niet lukte er mee om te gaan. Menigmaal was de paniek sterker dan ik zelf, wat er zelfs toe leidde dat ik meerdere malen teveel medicijnen slikte met als gevolg ziekenhuisopnames. Als therapeut wist ik wel dat het er om gaat je angsten te aanvaarden en onder ogen te zien. Kijk de draak in de ogen zoals in het boeddhisme gezegd wordt. Makkelijker gezegd dan gedaan als de angsten zo sterk en diep zijn.

Door mijn hooggevoeligheid en geestelijke afstemming beleefde ik alles veel intenser dan de gemiddelde mens. Ik leerde dat bepaalde angsten veel dieper zijn dan anderen. De angsten die verband hielden met het hier zijn op aarde waren het sterkst. Als ik naar binnen ging en me afstemde op de angst ervoer ik een angst die groter was dan alle anderen. Je kunt het bestaansangst noemen.

Ik wil het wat nauwkeuriger verwoorden. Als je als babytje op aarde komt ben je nog verbonden met een heel ijle sfeer. Een liefdessfeer waar je vandaan komt. Een sfeer waar je ten diepste mee verbonden bent.  We kennen allemaal wel de vertedering en een gevoel van ontzag en verwondering als we een pasgeboren babytje in de armen hebben. Nog helemaal in zichzelf en omhult door een stille en serene sfeer. Moeders die hun zwangerschap bewust mee maken hebben zijn ook opgetrokken in die serene en heilige sfeer.

De aarde en de mensen om ons heen zijn echter niet zo verfijnd en ijl afgestemd waardoor er al vroeg een storing ontstaat en dat roept angst op bij het heel jonge babytje. Ik noem dat zelf geestelijke angst omdat die angst nog nauw verbonden is met de geestelijke wereld.

In mijn jaren dat ik angst en paniek ervoer leerde ik die geestelijke angst steeds beter kennen en leerde me er ook op af te stemmen. Je herkent misschien wel de schrik als je te maken krijgt met mensen die grof zijn of als je te maken krijgt met geweld. Die schrik kan diep naar binnen slaan. Deze angst raakt aan geestelijke angst. Ook de spanning die je ervaart als je met mensen bent die niet zo gevoelig zijn als jij heeft verbinding met de angst van dat heel jonge babytje.  Dat babytje leeft nog in jou en mij en reageert op je omgeving.

Veel mensen die hooggevoelig zijn, raken snel verstoord en overprikkeld, voelen zich onzeker en gaan twijfelen aan zichzelf. Ze zijn zich vaak niet bewust van de angst die verbonden is met de geestelijke wereld. Ze proberen van alles om die angst niet te hoeven voelen of schermen zich af dmv visualisaties. Ik heb dat ook allemaal gedaan. Heb periodes gekend waarin ik veel vertoefde in de spirituele wereld. Besef nu dat het een manier was om te overleven en mijn angsten die toen nog onbewust waren te voelen.

Wat mij geholpen heeft om te gaan met mijn angsten en paniek is het besef dat er verschillende angsten zijn. De angst van het kwetsbare jongetje of meisje is heel anders dan de angst van een heel jong babytje. Het gaat erom dat je zowel leert de angst van het kind en het babytje in jou te omarmen en je ermee te verbinden. Dat kan pas als er onderscheid is tussen jou en de angst. Er is gewaarzijn en er is een volwassene die op een zachte en tedere manier het kind of het babytje tegemoet treed. Vanuit liefde en begrip. Je probeert je werkelijk in te leven in de angsten die er zijn en langzamerhand ontstaat er een steeds dieper begrip en inzicht. Hierdoor kun je met je angsten zijn en ook de diepere  geestelijke betekenis ervan gaan ervaren . Angst hoeft niet meer weg en is niet zoals vaak beweerd word een slechte raadgever. Het brengt je dichter bij jezelf.

Accepteren is dus een voorwaarde. En hulp is onontbeerlijk. Iemand die meehelpt om je te kunnen steunen in periodes dat de angst te groot en te zwaar is. Zodat je stapje voor stapje kunt leren je angst te dragen. Geleidelijk aan vind er een transformatie plaats. De volwassene in jou leert liefdevol te zijn naar je angsten zodat er ruimte komt voor licht en liefde.

Liefdevolle groet, Rene Henken

Dit artikel is geplaatst in : http://www.nieuwetijdskind.com/hooggevoeligheid-en-angst/#comment-265656

Liefde voor jezelf is de sleutel tot genezing

Toch lijkt dit wel het aller moeilijkste wat er is. Wie is jezelf? Wie ben ik? Ik ben niet mijn gedachten, ik ben niet mijn gevoelens, ik ben niet dit lichaam, ik ben. Ik ben datgene wat voorbij gaat aan dit alles. Ik ben niet de functie die ik heb, ik ben niet de persoon die ik denk te zijn. Wat verwarrend. In de diepte weet ik, ervaar ik wie ik ben. Ten diepste voel ik wel dat het niet te beschrijven is en voorbij gaat aan alles wat benoembaar is. Het geeft me een gevoel van ruimte, blijdschap en er is een oneindige stilte en een vertrouwen en harmonie dat alles goed is zoals het is. Dat er onvoorwaardelijke liefde en steun is, gedragen door iets wat oneindig groot is.

En dan is er weer het leven van alledag. De rekeningen moeten betaald worden, kinderen naar school, er is onrust, er moet nog van alles, ik voel me geërgerd, verdrietig, geniet, voel me springlevend. Emoties komen en gaan. Gebeurtenissen komen en gaan. Soms raak ik verstrikt en voel me gevangen zitten. Het is alsof ik geen keuze heb en overgeleverd ben aan wat er in en om me heen gebeurd. Als ik tijd neem om daar stil bij te staan kan ik dat grotere zien en ervaren wat alles omvat. Ik ben de waarnemer die alles ziet en ervaart.  Stel jezelf eens de vraag: Wie ben ik? Laat het antwoord omhoog komen. Pauzeer even en stel de vraag weer opnieuw. Wie ben ik? Herhaal dit net zolang als jij wilt en kijk en ervaar wat er gebeurd.

Namaste Rene

Schrijf je nu in als je meer inspirerende berichten wilt ontvangen

[maxbutton id=”4″]

[maxbutton id=”2″]   [maxbutton id=”3″]

 

Meditatie en het innerlijk kind liggen in elkaars verlengde. Ze ondersteunen elkaar. Ze hebben beide tot doel het contact met jezelf te herstellen, bewust te zijn van wie je ten diepste bent. Ik heb zelf voorkeur voor twee verschillende vormen van meditatie. De eerste is de boeddhistische meditatie. Je creëert een fijne rustige plek waar je ongestoord een half uur of langer kunt gaan zitten. Ik prefereer een meditatiekussentje of een meditatiebankje om op te gaan zitten. Je kunt ook een stoel nemen als dat prettig is. Een goede comfortabele houding waarbij je rug recht is en je kin wat naar binnen getrokken en je ogen halfgesloten. Laat je handen op je bovenbenen rusten en houd je armen en schouders ontspannen. Ontspan je gezicht en kaken. Je tong ontspannen waarbij het puntje tegen je tanden rust. Richt je aandacht op je ademhaling en kom steeds weer terug vriendelijk en ontspannen naar je ademhaling. Begin met 5 a tien minuten zitten en breid dit langzaam uit tot een half uur of langer. Na verloop van tijd kun je aandacht richten op een bepaald thema zoals, liefde, vergeving, vrijgevigheid, dankbaarheid. Dit heet contemplatie.

Het innerlijk kind is verbonden met je ziel. Onze innerlijke kinderen zijn goed in zijn. Ze dragen in zich, gevoeligheid, angsten en onze magie. Als we dit contact kwijt raken verliezen we ook het geheimzinnige, het magische, de intimiteit en het plezier in onze relaties en leven. Al met al een goede reden om onze innerlijke kinderen te leren kennen en er verbinding mee te maken .

Als ik me afstem op mijn innerlijke kinderen ga ik op een ontspannen manier zitten op de bank of in een gemakkelijke stoel. Ik let erop dat ik goed zit en richt me even op mijn ademhaling en scan mijn lichaam ( aandacht door je lichaam laten gaan). Ik voel waar ik gespannen ben of juist ontspannen en ervaar mijn gevoelens, zonder dat er iets veranderd hoeft te worden. Het mag er gewoon zijn.

Ik sluit mijn ogen. Richt mijn aandacht op de stilte of de geluiden om me heen en ga langzaam meer naar binnen. Ik richt mijn aandacht op mijn gevoelens en verbind me ermee. Er kunnen beelden komen die verbonden zijn met een van je innerlijke kinderen. Je kunt ook visualiseren en jezelf zien als een kind van een bepaalde leeftijd. Doe het rustig en verwacht niets. Hoe zachter je bent, hoe makkelijker zullen de kindjes zich laten zien en voelen. Luister alleen maar en voel. Misschien voel je verdriet of angst of boosheid. Voel het en blijf erbij in zachtheid en warmte. Misschien voel je vreugde, blijdschap. Laat het toe en ervaar het.

Om meer afgestemd te raken op de innerlijke kinderen richt ik mijn aandacht op de nek energie. Je brengt je aandacht naar je nek, achterkant van je hoofd. Misschien voel je niks of je ervaart er spanning. Stel het je gewoon voor. Vanuit je nek kun je even met je aandacht naar je hartcentrum toe. Dat is een punt in het midden van je borst. Neem de liefde en warmte die je daar voelt mee naar binnen en richt je weer op je gevoel en je innerlijke kinderen.

Belangrijk is dat je geen agenda hebt. Ik bedoel, een verwachting van zo moet of hoort het te zijn. Als je niets ervaart is het ook goed. Stel je open en wacht af. Het kind heeft vertrouwen nodig dat je bij hem of haar blijft en het niet opnieuw in de steek laat. Ze wacht rustig af totdat jij zover bent.

Als ik zo schrijf raak ik ontroerd en voel hoe mijn kindjes reageren. Volgens mij zijn ze het wel met me eens hoe fijn het is dat ze er mogen zijn en er aandacht voor ze is. Voel ook ontroering en dankbaarheid omdat de weg naar binnen en het contact met mijn innerlijke kinderen, me geopend heeft voor de magie en het mysterie van het leven.

In liefde,  Rene

Mijn grootste passie is mensen helpen bewust te zijn, van wat ze voelen en ervaren, contact te maken met alle delen in zichzelf.

Er was een periode waarin ik niet zoveel voelde. Ik leefde in mijn hoofd, was gevoelig en nog onbewust van wat er in mij leefde. Op dat moment besefte ik niet hoe klein mijn wereld was.  Na meerdere relaties werd ik steeds meer uitgedaagd mezelf te laten zien. Ik wist niet hoe dat moest. Voelde wel veel angst en mijn lichaam werd steeds meer gespannen.  Er diende zich een periode aan waarin ik veel mocht voelen. Veel verdriet, angst en een vleugje boosheid. Wat een opluchting. Met al dat voelen kwamen er ook steeds meer inzichten en er kwam energie vrij om nieuwe dingen te doen en te leren.  Tijd voor een opleiding, relaties, opzet praktijk en leven. Ik mocht veel mensen begeleiden. Wat een geschenk. Leerde enorm veel in mijn relaties en werk. En toch ik kwam niet bij de kern. Ondanks al mijn voelen, meditatie, relatie, onderzoek, therapie, bewustwordingsgroepen.

In deze periode leerde ik steeds meer de verschillende persoonlijkheden in mezelf kennen.  De meeste van ons kennen wel de perfectionist, de criticus, de drammer of het boze, verdrietige, angstige of speelse kind.

Gaandeweg voelde ik dat er meer was. Een veel dieper besef van een sfeer die losstaat van al die personen.  Het werd me steeds duidelijker dat al die persoontjes verwijzen naar dat diepere in jezelf wat er altijd is. De bron waar je uit voortkomt. Door het leren zien en ervaren van al die delen in mezelf en onverwerkte stukjes in mezelf onder ogen te zien word het besef van wie ik ben steeds groter.  Wat geweldig. Er hoeft niets weg. Wat er overblijft is stilte, zijn en liefde.

Nee, dat is nog geen permanente toestand, al voel ik wel altijd dat die zijnstoestand er is. Daaromheen stormt het nog regelmatig. Is er een innerlijk gevecht gaande en worstel ik. Maar ik kom boven en steeds weer opnieuw verrijkt en gelukkiger dan daarvoor.

Het leren kennen van de persoontjes in mij is niet alleen enorm verrijkend voor mezelf maar ook voor het contact met de ander.  In een relatie een noodzaak. Want hoe fijn is het als je kunt zien en herkennen als de ander in een angstig of verdrietig kind terecht gekomen is. Je ruimte kunt maken voor die ander. Vaak weten we niet dat we in een persoon terecht gekomen zijn. We worden het. Ik ben woedend, schreeuw je. Wie in jou is er woedend? Ik voel me zo verdrietig, niemand houd van mij. Wie in jou voelt en zegt dat?

Mag het er zijn? Op het moment dat je kunt zien dat er een bepaald deel in jou aan het woord is komt er ook ruimte om dat stukje pijn op te vangen en te verwerken. Het brengt je dichter bij jezelf. En is dat niet wat we allemaal willen?

Dicht bij onszelf bied ons ook de mogelijkheid dichter bij de ander te zijn. Intimiteit te ervaren en contact. Ons verlangen te voelen en te kunnen leven.

Neem de komende week eens de tijd om stil te staan bij jezelf en kijk eens terug. Wie in jou sprak er vandaag? Van waaruit handelde je of beter gezegd, wie handelde er in jou? Had je een conflict.  Wat gebeurde er precies in dat contact. Wie sprak er met wie?

Het lijkt misschien ingewikkeld maar probeer het en kijk wat het je geeft. Het hoeft niet perfect, voor de perfectionisten onder ons 🙂 .

Heb je vragen of opmerkingen laat het me weten.  Mijn intentie is aan te sluiten bij wat voor jou belangrijk is.  Je bent welkom!

Hier kun je de folder openen : klik op tekst onder plaatje !

De magische keuken 

Zoals jullie wellicht al weten ga ik ervan uit dat we allemaal een meervoudige persoonlijkheid hebben. Het concept van een meervoudige persoonlijkheid bied mogelijkheden en perspectief in de relaties de je hebt.  Ik zal in dit artikel over partner of relatie spreken maar het is toepasbaar in elke situatie waarin je met mensen te maken hebt. In een partnerrelatie of hechte vriendschap is het echter nog belangrijker om goed te snappen wat het betekend om te maken te hebben met verschillende persoonlijkheden ( subpersonen) in jezelf en de ander.

Hoe komt het dat je het ene moment verliefd bent en de persoon die je ontmoet hebt de perfecte persoon lijkt te zijn en enige tijd later( maanden of jaren) een vreemde voor je is die je niet begrijpt?

Vaak zijn we onbewust als het om relaties gaat. We beseffen niet dat we geleid worden door verlangens, gevoelens die enerzijds vanuit een zuivere liefdesbron komen en anderzijds beïnvloed worden door onze onverwerkte kindstukjes. We hopen dat onze eenzaamheid, ons gevoel van minder waard voelen, de leegte in onszelf opgevuld kan worden door de ander. Heb je wel eens afgevraagd welk deel in jou de relatie begonnen is. Misschien was het jouw verlaten kind dat op zoek ging naar geborgenheid of iemand die een sterke krachtige man zocht zodat je veilig voelt. Er zijn allerlei redenen om een relatie te beginnen.  En dat is prima, want een relatie is een geschenk en kan je grootste leraar zijn.Het bied je de kans om te leren geven. Het is een proces waarin je leert van elkaar te houden. Echter vaak gaat het anders dan we verwachten en zijn we teleurgesteld, boos, verdrietig en snappen niet waarom het niet lukt. We gaan twijfelen aan onszelf en vragen ons af: ben ik wel goed genoeg of we denken dat het aan de ander ligt. Als hij/zij zou veranderen. Zo houden we ons gevangen.

Belangrijke regels als je een relatie begint of hebt?

We zijn hier op aarde om te leren. Iedere relatie en vooral de relatie met je partner raakt al je onverwerkte gevoelens aan. In een relatie komen je angsten omhoog.  Liefde brengt alles omhoog wat tegengesteld aan liefde is.

Jij en je partner bestaan uit verschillende persoonlijkheden en die gaan een relatie met elkaar aan. Je kiest vaak een partner die tegengesteld is aan jezelf. Een partner die ook karaktereigenschappen met zich meedraagt die je onbewust doen denken aan je vader en moeder.  Het is goed geregeld want het daagt je uit om al die stukjes in jezelf die nog niet ontwikkeld of verstoten zijn onder ogen te gaan zien zodat je een vollediger mens kunt worden.  Het bied je de mogelijkheid jezelf lief te hebben en jezelf te leren kennen. Het is de weg naar bewustzijn en een liefdevolle wereld.

Ik kom nog even terug op de vraag waardoor het komt dat je partner na verloop van tijd een vreemde wordt en de persoon wordt waarmee je niet meer de intimiteit ervaart zoals dat was in het begin van jullie relatie. Vaak is dit een geleidelijk proces. Je bent onbewust van de delen in jou die reageren op de ander. Je begint de relatie met een lieve zorgzame man of een stoere krachtige persoon en op een bepaald moment krijg je te maken met een woedend iemand of ga je ergeren aan de slordigheid en niet zorgzaamheid van de ander. Je voelt je in de steek gelaten. Die gevoelens uit je niet. Je gaat meer werken of meer buitenshuis activiteiten ondernemen.  Of je word boos op je partner omdat je het contact en de intimiteit mist. Vervolgens word je partner nog stiller en trekt zich terug. Je beseft niet dat hier allerlei onverwerkte pijn en kinderen in jou aangeraakt worden en dat je gaat reageren vanuit die pijn. Heel menselijk. Er kan iets veranderen op het moment dat je erkent dat er een bepaald deel in jou geraakt word. Je ziet dat niet jij degene bent die zich in de steek gelaten voelt maar dat het een kindje of deel in jou is. Dit kindje leeft al heel lang in jou en voelde zich nooit gezien door papa of mama en had zich teruggetrokken in jou.  Je partner raakt dit gevoel aan. Nu is er de mogelijkheid om voor dit kind te gaan zorgen. Het is van jou en mag in jou zijn.

Er zijn talloze interacties tussen de verschillende persoonlijkheden in jou en de ander. Het is belangrijk om die interacties te leren kennen. Het bied je de mogelijkheid om voor jezelf te zorgen en ook te zien dat als jouw partner, verdrietig, boos, alleen voelt je hem of haar kunt helpen.  Zo leer je jezelf en elkaar steeds meer kennen. De meest kwetsbare delen kunnen zich veilig gaan voelen waardoor jullie intimiteit zich verdiept.  Het is een proces.

De magische keuken

Stel je eens voor dat je een keuken geërfd hebt van je ouders waar je alle soorten en hoeveelheden voedsel kunt vinden die je wilt hebben. Je ouders gaven je altijd genoeg en jij doet hetzelfde met jouw kinderen. Ze zijn gelukkig want ze houden van jouw eten. Jouw eten is voedend en ze eten nooit teveel of slecht voedsel. Jou kinderen voelen zich waardevol en ze hebben geen ruzie want ze weten dat er genoeg eten is. Je geeft ook vrijelijk eten aan anderen, vrienden, buren en mensen die het nodig hebben.

Dan op een dag klopt er een man aan je deur en die bied jouw kinderen een pizza en snoep aan als zij voor hem willen zorgen. Omdat jij en je kinderen genoeg hebben en je ziet dat hij niet goed voor zichzelf en zijn kinderen zorgt zeg je nee, dank je wel.

Een andere dag klopt er iemand anders aan. Hij lijkt op jou. Hij heeft ook veel kinderen die hij genoeg te eten geeft en die gelukkig en tevreden zijn. Hij voelt zich aangetrokken tot jouw keuken maar heeft het eten niet nodig. Zijn kinderen vinden het heerlijk om met jouw kinderen te spelen.

Je nodigt hem uit om in jouw huis te komen wonen en jullie houden van elkaars eten. Alle kinderen houden van de verschillende menu’s die nu uit jouw keuken komen.

Stel je nu eens voor dat je in een ander huishouden woont. Je bent heel arm en je hebt niet genoeg eten voor je kinderen. Omdat ze dood aan het gaan zijn, de jongste en zwakste van je kinderen huilt heel de tijd en smeekt je om iemand te vinden die hun helpt. Hun wanhoop maakt je gek en je sluit ze op in de kelder zodat je ze niet heel de tijd hoort en je niet steeds opnieuw herinnerd wordt aan hun pijn en behoeftigheid. Dat is de manier waarop je ouders je geleerd hebben om problemen met kinderen op te lossen.

Hoe je ook probeert om het geklaag van deze jonge kinderen te negeren, je hoort ze nog steeds. Hun nood is zo hoog dat ze constant ergens achterin je hoofd hoorbaar zijn. Sommige kinderen raken het vertrouwen kwijt dat je voor hen kunt zorgen. Ze gaan zich verantwoordelijk voelen en gaan zich gedragen als een ouder.  Ze moedigen je aan harder te werken, proberen de kleintjes te kalmeren en gaan op zoek naar voedsel.  De ouderen kunnen deze verantwoordelijkheid niet aan en ze worden rigide en willen de controle hebben. Ze zijn steeds kritisch op jouw gewoonten en hoe je gedraagt. Een ze gebruiken enorm veel energie om ervoor te zorgen dat de kinderen in de kelder onopgemerkt blijven.

Als de pizzaman met pizza en snoep naar jouw huis komt dan ruiken de kinderen uit de kelder het eten al voordat hij er is. Ze worden gek van vreugde met het vooruitzicht dat ze kunnen eten en bevrijd worden uit hun gevangenis.  Ze idealiseren de pizzaman en willen alles doen om hem te behagen. Jij en de oudere kinderen zijn hongerig, uitgeput en onder de indruk hoe gelukkig deze pizzaman de kinderen uit de kelder laat voelen. De mogelijkheid doet zich voor om niet langer met de jongere kinderen te maken hebben. In plaats daarvan laat je ze zich hechten aan iemand anders.

Ook al heeft de pizzaman wat slechte gewoontes en is zijn eten van slechte kwaliteit. Jij en de oudere kinderen zijn het erover eens om aan zijn emotionele behoeften tegemoet te komen in ruil voor regelmatig te eten krijgen. Hij blijkt soms gewelddadig te zijn of verwaarloost de kleintjes, maar je kinderen zijn bang dood te gaan en weer terug te moeten in de kelder. Ook al word hij steeds gieriger met zijn eten de jongere kinderen zijn eraan verslaafd. Iedere keer als jij voorstelt om hem eruit te gooien overtuigen zij jou ervan dat niet te doen.

Stel je nu eens voor dat het eten in dit verhaal is liefde en de kinderen zijn de verschillende delen in jou. Als je geïdentificeerd bent met de eerste ouder, die de magische keuken heeft dan hoef je niet verder te lezen. Want als je alle delen in jezelf onvoorwaardelijk aanvaard en liefheb ( omdat ze in jou aanwezig zijn) dan word je niet aangetrokken tot valse beloften van bepaalde mensen. En als je de juiste partner vind dan zullen jouw kinddelen niet zo afhankelijk, eisend, beschermend, of gemakkelijk gekwetst zijn waardoor ze steeds drama creëren of je toestaat dat er misbruik van je gemaakt word. In plaats daarvan, hou je van je partner op al zijn of haar verschillende manieren. Het verrijkt je ervaring van intimiteit. Je bent er zeker van dat als j e gekwetst voelt dat je er zult zijn voor de kinderen in jou en ervoor zult zorgen.

Maar zoals de meeste mensen heb je waarschijnlijk van je ouders en anderen waar je mee omgaat geleerd om bepaalde delen in jezelf te verbannen. De kelder in jouw bewustzijn is gevuld met kwetsbare kinderen die schreeuwen om liefde en aandacht. Omdat ze zo weinig aandacht van jou krijgen zijn ze geobsedeerd om iemand te vinden die ze kan redden.

Waar kan je de magische keuken vinden? Een oneindige bron van liefde waar al je delen uit kunnen putten? Het is de plek waar we meestal vergeten te kijken: Je Zelf.

Het is niet zo dat je niet veel van je partner kunt ontvangen. Het is echter alleen mogelijk als je een liefdevolle relatie hebt met alle delen in jezelf.  Het is belangrijk te leren hoe je de verzorger kunt zijn voor de delen in jezelf. Je partner kan daarbij behulpzaam zijn en jullie intimiteit kan zich daardoor verdiepen.

( Vrij vertaald van Don Mike Ruiz) .

Liefs Rene 

Ps. .Ik ben benieuwd wat je van dit artikel vind.  Kan ik jou  helpen met vragen die je hebt? Stel ze mij en ik zal ze proberen te beantwoorden.

 

Schrijf me in voor inspiratie